Kaybetmedim hiçbir zaman dürüstlüğümü
Ama dürüstlükten çok kaybettim
Ben herşeye kafa tutmadan önce
Herşey bana kafa tutmuştu ben gördüm
Anladım ya fayda etmiyor bir şey
Engel olamıyom, dağılıyom peyderpey
Var kendimle konuşmak istediğim çok şey
Açarım ağzımı yumarım gözümü epey epey
Neden iki büklüm boynun?
Beslediği yılanlara mı kırgın koynun?
Kurtlar canını alıyorken koyunun
Boynumda arıdan sade kaldı iğne bulduğum
Kafan seni dağıtmadan sen onu dağıt
Kalbin yerinden çıkıcak hadi biraz rahatla
Bildiğim şeyleri ben de öldüremiyorum, evet
Başa çıkamadığım oluyo olanlar
Avutsun bahaneler
Avutsunlar beni avutabilirseler onlar
Pek sanmam, hiç sanmam
Elimi çektim altından taşın
Kurtuldu ezilen parmaklarım
Ama canım hala yanıyor
Avutsun bahaneler, bahaneler
Avutsun bahaneler, bahaneler
Ah bu bana ağır gelen sözler yok mu
Ah bu bana ağır gelen yükler yok mu

Vermedim kendimden ödün
Ne dün ne bugün
Ben zamanı öldürürüm zaman beni öldürürken
Kangren bi kolum vardı dün
Kesip atmak ağır oldu
Hem de onu çok severken
Anladım ki fayda etmiyor bir şey
Yaşamak zorundayım bu bildiğim tek şey
Sanki ben bir kobayım da dünya bi deney
Kaçacak bir yerin yok doğu/batı/kuzey/güney
Neden bakışların donuk ve yorgun
Belli ki mahkemem var içinde büyük sorgun (Emin değilim)
Hayatını senden çaldılarsa büyük soygun
Sende ses yok, kalma suskun
Ayakkabı bağcığı gibi çözüldü sırlar
Sessiz yürür iken köpek bana hırlar
Yetmiyormuş gibi paçamı ısırırlar
Saldırmak için kendilerini kandırırlar

Avutsun bahaneler
Avutsunlar beni avutabilirseler onlar
Pek sanmam
Hiç sanmam
Elimi çektim altından taşın
Kurtuldu ezilen parmaklarım
Ama canım hala yanıyor
Avutsun bahaneler, bahaneler
Avutsun bahaneler, bahaneler
Ah bu bana ağır gelen sözler yok mu
Ah bu bana ağır gelen yükler yok mu